ไม้สวรรค์
เรื่องไม้สวรรค์มีปรากฎอยู่ในวรรณคดีเนืองๆ
มีคำรวมเรียกว่าเทพดำรู
คำนี้พจนานุกรมอธิบายว่า
เป็นไม้สวรรค์ มี ๕ ชนิด
คือ มนทาร ปาริกชาตก สันนตาน
กัลปพฤกษ์ และหริจันทน์ ขออธิบายตามลำดับ
ดอกมณฑา
หรือเรียกว่า มนทาร เป็นดอกไม้สวรรค์ชนิดหนึ่ง
เป็นหหหหหดอกไม้สวรรค์ตามคติพุทธศาสนา
ลักษณะเป็นดอกไม้ชนิดใหญ่ใช้บังศีรษะกันแดดได้
ดอกมรฑาจะหล่นมาสู่มนุษย์โลกในเวลาสำคัญๆ
คือ
-
เวลาพระโพธิสัตว์จุติลงสู่พระครรภ์มารดา
-
เวลาพระโพธิสัตว์ประสูติ
-
เวลาพระโพธิสัตว์เสด็จออกมาสู่มหาภิเนษกรมณ์
-
เวลาพระโพธิสัตว์ตรัสรู้
-
เวลาพระพุทธเจ้าแสดงพระธรรมจักร
-
เวลาพระพุทธเจ้าแสดงยมกปาฏิการิย์
-
เวลาเสด็จจากเทวโลก
-
เวลาปลงพระชนมายุสังขาร
-
เวลาเสด็จปรินิพพาน
ที่นี้จะพรรณนาถึงดอกปริชาตก
ดอกไม้เรียกได้หลายอย่าง
พจนานุกรมอธิบายว่า "ปาริฉัตร
ปาริชาตก
เป็นต้นไม้ในสวนพระอินทร์
"
คำเดียวกับปาริชาติที่กล่าวข้างต้น
บางทีเรียก ปาริกชาติ
ตำนานทางพราหมณ์ว่า
ต้นปาริชาติเกิดเมื่อคราวเทพเจ้า
ทำพิธีกวนน้ำอมฤต พระราขนิพนธ์นารายณ์สิบปางว่า
สามสีพฤกษะขึ้น
ชื่อว่าปาริชาติผุด
นางฟ้าเมื่อเห็นสุด
หอมดอกตระหลบหล้า |
|
จากสมุทร
เฉิดฟ้า
ชอบพฤษ์ นั่นแล
แหล่งตรี |
คราวนั้นทวยเทพยกปาริกชาติให้พระอินทร์ไปไว้ในนันทอุทยาน
เป็นต้นไม้ที่โปรดปรานอย่างยิ่งของพระศจี
มเหสีพระอินทร์
ตอนหลังพระกฤษณะมาขโมยเอาไป
ลักษณะของดอกปาริชาติว่ากลิ่นหอมมาก
ถึงกับอสูรไปทำสงครามกับเทพเจ้าเพื่อแย่งเอาดอกปาริชาติมาเป็นกรรมสิทธิ์
ส่วนคติทางพุทธศาสนาว่า
มีลักษณะเหมือนร่มและกำเนิดก็ผิดไปจากคติพราหมณ์คือ
ทางพุทธศาสนาว่า
ปาริกชาติเกิดเพราะชาติก่อนพระอินทร์เคยปลูกต้นทองหลางไว้ให้คนพักร้อน
ดอกปาริกชาตินี้ร้อยปีจึงจะบานสักครั้งหนึ่ง
เจ้าพระยาพระคลัง (หน)
ได้แต่งเป็นกลอนไว้ในหนังสือสมบัติอมรินทร์คำกลอนว่า
มีพระยาไม้ปาริชาติ
สองร้อยโยชน์ยิ่งไม้ในหิมวัน
กลิ่นบุปผาฟุ้งฟ้าไปร้อยโยชน์
ทั่วสถานวิมานเทวนิกร |
|
ประจำเชิงเมรุมาศมไหศวรรย์
ทรงสุคันธทิพรสขจายจร
อบเอารสสาโรชเกสร
เบิกบัญชรพิมานงามเมื่อยามบาน |
<<<
กลับหน้าเดิม
อ่านหน้าต่อไป
>>>
|