เพลงพระราชนิพนธ์

 

ยามเย็น
ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช
คำร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ
 

 

     * แดดรอนรอน
ทอแสงเรืองอร่ามช่างงามตา
แดดรอนรอน
ยามนี้จำต้องพรากจากดวงใจ
แต่ก่อนเคยคลอเคลียกัน
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยววิญญาณ์
แดดรอนรอน
ความรักเราคงอยู่คู่กันไป
     * แดดรอนรอน
คลอเคล้าพฤกษชาติชื่นเชยชม
ลิ่วลมโชย
ยามสายัณห์พลันพรากจากดวงใจ
แต่ก่อนเคยคลอเคลียกัน
ต้องอยู่เดียวเปลี่ยววิญญาณ์
โอ้ยามเย็น
ยามไร้ความสว่างห่างทินกร

เมื่อทินกรจะลับเหลี่ยมเมฆา
ในนภาสลับจับอัมพร
เมื่อทินกรจะลาโลกไปไกล
ไกลแสนไกลสุดห่วงยอดดวงตา
ทุกวันคืนรื่นอุรา
เหมือนดังนภาไร้ทินกร
หากทินกรจะลาโลกไปไกล
ในหัวใจคงอยู่คู่เชยชม
หมู่มวลภมรบินลอยล่องตามลม
ชมสมตามอารมณ์ล่องลอยไป
กลิ่นพรรณไม้โปรยโรยร่วงห่วงอาลัย
คอยแสงทองวันใหม่กลับคืนมา
ทุกวันคืนชื่นอุรา
เหมือนดังนภาไร้ทินกร
จวบยามนี้เป็นเวลาสุดอาวรณ์
ยามรักจำจะจรจากกันไป

HOME