เนียมแดง

ชื่อพฤกษศาสตร์: Colquhounia elegans Wall. ex Benth. var tenuiflora (Hook.f.) Prain

วงศ์ : LABIATAE

ไม้พุ่มเตี้ย ลำต้นตั้งตรง สูง 70-100 เซนติเมตร ลำต้นและกิ่งอ่อนเป็นสี่เหลี่ยม มีขนปกคลุมประปราย ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปไข่ ปลายใบแหลม ขอบใบจักถี่ แผ่นใบมีขนปกคลุมบางๆ ดอกออกเป็นช่อสั้น ไม่แตกแขนง หรือเป็นช่อกระจุกตามซอกใบ กลีบเลี้ยงติดกันคล้ายรูประฆัง กลีบดอกสีแดงอมส้ม ติดกันเป็นหลอดยาว ส่วนบนผายออกเป็นรูปปากเปิด เกสรเพศผู้ยื่นพ้นปากหลอดกลีบดอกเล็กน้อย

เขตกระจายพันธุ์และถิ่นกำเนิด : พบในเขตจังหวัดเชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน พิษณุโลก เลย ต่างประเทศพบที่ จีน (ยูนนาน) พม่า และภูมิภาคอินโดจีน ขึ้นบนที่โล่งชายป่าดิบเขาและป่าละเมาะเขา ระดับความสูง 1,100-1,600 เมตร ออกดอกระหว่างเดือน ธันวาคม-มกราคม

สถานภาพ : พืชหายาก