| 
							 
							
							ขนุน 
  
							
							
							ชื่อวิทยาศาสตร์ :
							Artocarpus heterophyllus 
							 Lam. 
							
							
							วงศ์ :  
							MORACEAE 
							
							ชื่อสามัญ 
							: Jack fruit tree 
							ชื่ออื่น: ปะหน่อย 
							(กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)  นะยวยซะ 
							(กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) นากอ (มลายู-ปัตตานี) มะหนุน 
							(ภาคเหนือ, ภาคใต้) หมักหมี้ (ภาคเหนือ) หมากลาน 
							(ฉาน-แม่ฮ่องสอน 
							
							
							
							ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : 
							 ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 15 - 
							30 เมตร 
							ลำต้นและกิ่งเมื่อมีบาดแผลจะมีน้ำยางสีขาวข้นคล้ายน้ำนมไหล 
							ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปรี ขนาดกว้าง 5-8 
							เซนติเมตร ยาว 10 - 15 เซนติเมตร ปลายใบทู่ ถึงแหลม 
							โคนใบมน ผิวในด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมัน 
							เนื้อใบหนาผิวใบด้านล่างจะสากมือ ดอก 
							เป็นช่อแบบช่อเชิงสดแยกเพศอยู่รวมกัน 
							ดอกเพศผู้เรียกว่า "ส่า" มักออกตามปลายกิ่ง 
							ดอกเพศเมียจะออกตามกิ่งใหญ่และตามลำต้นยอดเกสรเพศเมีย 
							เป็นหนามแหลม 
							ส่วนของเนื้อที่รับประทานเจริญมาจากกลีบดอก 
							ส่วนซังคือกลีบเลี้ยง ผล เป็นผลรวมมีขนาดใหญ่ 
							
							ประโยชน์ : 
							
							ผลอ่อนใช้ปรุงอาหารผลสุกเยื่อหุ้มเมล็ดมีรสหวาน 
							เมล็ดปรุงอาหาร เนื้อไม้ใช้ทำพื้นเรือนและสิ่งก่อสร้าง 
							ครก สากกระเดื่อง หวี โทน รำมะนา ระนาด 
							รากและแก่นให้สีเหลือง ถึงเหลืองอมน้ำตาล 
							ใช้ย้อมผ้าและแพรไหม รากนำมาปรุงเป็นยาแก้ท้องร่วง 
							แก้ไข้ ใบเผาไฟกับซังข้าวโพดให้ดำเป็นถ่าน 
							แล้วใส่รวมกับก้นกะลามะพร้าวขูด โรยรักษาบาดแผล 
							
							  
							
							  
							 |