ลาก่อน...INTERMEZZO...เพลงรักของแม่

           นท เป็นชื่อของเด็กชายขาพิการร่อนเร่ผู้มีอดีตอันแสนสุข เปี่ยมไปด้วยความรักความผูกพันอันแสนอบอุ่นระหว่างพ่อ แม่ลูกในบ้านหลังเล็กๆ หลังหนึ่ง    
        ทิพาแม่ของนทเป็นลูกผู้ดีมีตระกูลที่หนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชนกับคู่ครอง ที่พ่อแม่หาให้มาใช้ชีวิตกับพ่อของนทที่มรับราชการทหาร ฐานะไม่ร่ำรวย แต่พ่อก็ได้สร้างบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งจากหยาดเหงื่อแรงงานและสมองขึ้นมาให้แม่และนท ซึ่งทำให้และแม่ภาคภูมิใจมาก  
        วันเกิดของนท พ่อได้ให้ของขวัญเป็นไวโอลินเล็กๆ และปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะให้นทเป็นนักดนตรีที่ยิ่งใหญ่ พ่อสอนให้นทเล่นเพลง HOME SWEET HOME ด้วยเป็นเพลงที่มีความหมายกับพ่อและทุกคน ในขณะเดียวกันพ่อก็สอนให้เล่นเพลง INTERMEZZO ของ Mascagni ทำนองอ่อนโยน หวานซึ้งยิ่งนัก เนื่อหามีความหมายถึงความรักความบูชาที่มีต่อแม่ นทสามารถเล่นเพลงนี้ได้อย่างดี ไพเราะเป็นที่ประทับใจของแม่ยิ่งนัก 
          แต่ชีวิตมีความสุขได้ไม่นาน ก็ต้องประสบชะตากรรมอย่างร้ายแรง พ่อของนทถูกเรียกตัวไปปฏิบัติภารกิจรับใช้ชาติในสงครามโลกครั้งที่สอง วันที่พ่อจะจากไปพ่อกล่าวลาโดยไม่มีใครคาดคิดว่าพ่อจะไม่กลับมาอีกเลยชั่วชีวิต ปล่อยให้นทกับแม่ต้องเผชิญชะตากรรมกับเหตุการณ์บ้านเมืองเลวร้ายแห่งสงครามกันตามลำพัง   
        แล้ววันหนึ่งแม่กับนทก็ต้องพรากจากกันเมื่อต้องหนีระเบิดที่ฝ่ายรุกรานทิ้งลงมา บ้านที่หลังน้อยอันอบอุ่นที่พ่อสร้างด้วยหยาดเหงื่อถูกไฟสงครามเผาผลาญจนมอดไหม้ นทได้รับบาดเจ็บจากสะเก็ดระเบิดที่ขาข้างหนึ่งจนพิการเดินไม่ปกติ เขาได้รับความช่วยเหลือจากชายชราใจอารีดูแลรักษาจนอาการดีขึ้น และด้วยความคิดถึงแม่ซึ่งนทคิดว่ายังมีชีวิตอยู่ จึงร่ำลาชายชราเพื่อออกตามหาแม่ เขาเร่รอนไปพร้อมกับไวโอลินที่เขารัก และใช้มันเป็นเครื่องมือหากินในประทังชีวิตไปแต่ละวัน ซึ่งใสภาวะสงครามเช่นนั้นไม่ได้ช่วยให้เขาพ้นจากความหิวและความอดอยากยากจนไปได้เลย
          ผลจากการต้องระเหเร่รอนเหมือนเด็กขอทาน นทจากเด็กที่มีจิตใจอ่อนโยนเขากลายเป็นผู้ที่มีจิตใจกระด้าง อารมณ์แปรปรวนง่าย และเหมือนโชคชะตาจะกลั่นแกล้ง ในวันหนึ่งที่เขากระเสือกกระสนหนีความร้อน การหยามเหยียด และความหิวกระหายมานั่งพักอยู่ใต้ต้นมะขามเทศใกล้บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง เขาได้ยินเสียงเปียโนเพลง Home Sweet Home ลอยมาจากบ้านหลังนั้น ทำให้ลืมความหิวโหย อารมณ์ของเขาล่องลอยย้อนกลับไปคิดถึงอดีต คิดถึงพ่อ แม่ และบ้านหลังน้อยที่แสนจะอบอุ่น เขาเคลิบเคลิ้มกับอดีตจน ฝืนตัวจากพิษไข้ ยกไวโอลินพยายามเล่นเพลง INTERMEZZO ที่แม่รัก ซึ่งเขาเล่นได้ดี เสียงเพลงโหยหวนบีบคั้นอารมณ์ เป็นที่ยิ่งนัก คงจะเสียงเพลงจากไวโอลินนั่นเอง ทำให้หญิงกลางคนในบ้านหลังใหญ่โผล่หน้าต่างมา เขาคลับคล้ายว่าเธอผู้นั้นคือแม่ทิพาของเขา แต่แม่เปลี่ยนแปลงไป..ผิดไปจากแม่ที่นุ่มนวลอ่อนโยนคนเดิมของเขา...เสียงตอบโต้ที่เล็ดลอดออกมาจากบ้านหลังนั้น ทำให้เขาได้ประจักษ์ว่าเธอผู้นั้นก็คือแม่ของเขาจริงๆ เธอหนีระเบิดระหกระเหินจนไปพบคนที่พ่อเคยจะให้แต่งงานด้วย และเข้าใจว่านทลูกของเธอได้ตายไปแล้วจากระเบิดลงในวันนั้น เธอยอมแต่งงานใหม่และมีบุตรด้วยกับเขาคนหนึ่ง คนเล่นเปียโนเพลง Home Sweet Home นั่นเอง….
          นทรู้สึกเสียใจและน้อยใจอย่างสุดซึ้งที่รู้ว่าแม่ได้ยินเสียงไวโอลินเพลงรักของแม่ที่เขาเล่นได้อย่างดีเยี่ยมแล้ว แม่ก็ทำได้เพียงแค่ชะแง้หาต้นตอเสียงจากทางหน้าต่าง ไม่ได้ออกมาตามหาที่มาของเสียงนั้นทั้งๆที่แม่น่าจะทำได้ แต่แม่ไม่ทำ…ความรันทดใจจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้นทเด็กชายพิการที่น่าสงสาร หันหลังให้กับบ้านหลังที่เขาคิดว่าแม่เขาอยู่ที่นั่น ทั้งๆ ตลอดเวลาคิดถึงและเที่ยวตามหาแม่มาโดยตลอด…เขาคิดถึงพ่อ ทุกอย่างกลายเป็นอดีตที่ไม่อาจหวนคืน และเขาคิดว่าตั้งแต่นี้ไปแม่ที่รักได้ตายไปจากชีวิตและจิตใจของเขาแล้ว…. ลาก่อน INTERMEZZO…เพลงรักของแม่