 |
ตะขบป่า
ชื่อวิทยาศาสตร์
: Flacourtia
indica (Burm.f) Merr.
วงศ์ :
FLACOURTIACEAE
ชื่อสามัญ
: Flambuoyant tree, Flame of the forest,
Peacock flower
ชื่ออื่น :
นกยูงฝรั่ง อินทรี (ภาคกลาง) ส้มพอหลวง (ภาคเหนือ)
หงอนยูง (ภาคใต้)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง ๒-๑๕ ม.
เปลือกสีน้ำตาลแตกเป็นสะเก็ดบาง ๆ ตามลำต้น
มีหนามยาวตามลำต้นและกิ่งซึ่งหนามเหล่านี้จะร่วงไปเมื่อต้นโตเต็มที่
(เมื่อหมดอายุ) หนามยาว ๑๐-๒๐ ซม.
แตกกิ่งก้านสาขามากมาย ใบเดี่ยว ออกเป็นกระจุก
ใบมีรูปร่างหลายแบบ รูปไข่ถึงรูปหอก ขนาด ๑.๔ X ๒-๖ ซม.
ขอบใบหยักเหมือนฟันเลื่อย แผ่นใบเรียบหรือมีขนนุ่มสั้น
ปกคลุมบนผิวทั้งสองด้าน ก้านใบสีแดงยาวเรียว มีขนนุ่ม
ๆ สั้นปกคลุม ยาว ๓-๑๐ มม. ดอก ออกเป็นช่อสั้น ๆ
มีดอกย่อย ๔-๖ ดอก มีกลุ่มขนนุ่มสั้น ๆ ปกคลุม
ออกดอกบริเวณง่ามใบและบริเวณปลายกิ่ง ยาว ๓-๑๐ ซม.
ดอกเพศผู้และดอกเพศเมียจะแยกกันอยู่คนละต้น
ดอกมีขนาดเล็ก ดอกเพศผู้มีก้านดอกยาว ๔-๗ มม.
กลีบเลี้ยงมี ๔-๖ กลีบ โคนติดกัน ปลายแยก ขนาด ๑-๑.๕
มม. ผล เป็นผลที่อ่อนนุ่ม ผลสุกมีสีดำ – แดง
ลักษณะกลมหรือรูปไข่ ขนาด ๑-๑.๕ ซม. มี ๒ เมล็ดรูปรี
ขนาด ๓-๔ ซม.
ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด
ออกดอก ระหว่างเดือนมีนาคมถึงเมษายน ผลแก่
ระหว่างเดือนมิถุนายนถึงกันยายน
ประโยชน์ :
ผลใช้รับประทาน
และนำมาใช้เป็นยาฝาดสมานได้
|
|
