ตะบัน
ชื่อวิทยาศาสตร์
: Xylocarpus
rumphii (Kostel.)
Mabb.
วงศ์ :
Meliaceae
ชื่อสามัญ
:
ชื่ออื่น :
ตะบัน (ทั่วไป)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 10-15
เมตร ผลัดใบ แต่ผลิใบใหม่ไว เรือนยอดแผ่กว้าง
เปลือกสีน้ำตาลปนเทา แตกเป็นร่องตื้นตามยาวลำต้น
ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ เรียงสลับ
ใบย่อยรูปไข่กลับหรือคล้ายรูปหัวใจ เรียงตรงข้าม 2-3
คู่ กว้าง 3.5-6 ซม. ยาว 8-15 ซม. ปลายใบมน
โคนใบเว้ารูปหัวใจ ขอบใบเรียบ มีสีเขียวเข้ม
แผ่นใบนิ่ม เส้นแขนงใบข้างละ 5-6 เส้น ก้านใบย่อยยาว
5-10 มม. ดอก สีขาว มีกลิ่นหอม
ออกรวมเป็นช่อแบบช่อแยกแขนงตามซอกใบและปลายกิ่ง
ช่อดอกยาว 10-18 ซม. กลีบเลี้ยงและกลีบดอกมีอย่างละ 4
กลีบ เกสรเพศผู้สีเหลือง ดอกบานเต็มที่กว้าง
1-1.3 ซม. ผล เปลือกแข็งแห้งแตก ทรงกลม ขนาด 7-9.5 ซม.
ก้านผลยาว 14-18 ซม. สีเขียว ผิวมีขนสีน้ำตาล
ผลแตกอ้าเป็น 4 เสี่ยง ภายในมีเมล็ดหลายรูปทรงอัดกันแน่นเป็นรูปทรงกลม
มีเยื่อบางขาวคั่นระหว่างเมล็ด
เป็นพันธ์ไม้ที่ขึ้นตามชายหาด
ที่เป็นหาดทราย หรือแนวโขดหิน
หรือระหว่างแนวเขตหลังสุดของป่าชายเลนที่ติดต่อกับหาดทราย
ออกดอกและผล ประมาณเดือนสิงหาคม-ตุลาคม
ตะบันเป็นพรรณไม้ตามฝั่งทะเลที่หายากชนิดหนึ่งพบเฉพาะตามฝั่งทะเลและหมู่เกาะที่ไม่ถูกรบกวน
ประโยชน์ :
ปลูกให้ร่มเงา ริมชายหาด
สวยงามมากกว่าสนทะเล
|