|
เล็บมือนาง
ชื่อวิทยาศาสตร์
:
Quisqualis indica
L.
วงศ์ :
Combretaceae
ชื่อสามัญ
:
ชื่ออื่น :
จะมั่ง, จ๊ามั่ง, มะจีมั่ง (ภาคเหนือ); ไท้หม่อง
(กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); เล็บมือนาง (ภาคกลาง,
ภาคใต้); อะดอนิ่ง (มลายู-ยะลา)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้พุ่มเลื้อยที่เติบโตเร็ว
ส่วนที่อ่อนมีขนสั้นหนานุ่ม สีสนิม ใบเดี่ยวติดตรงข้าม
หรือบางส่วนสลับ หรือเวียนสลับเป็นวงรอบ
ใบรูปหอกขอบขนานหรือรูปรี ขนาดกว้าง 5-18.5 ซม. ยาว
2.5-9 ซม. ปลายใบเรียวแหลม โคนใบกลมหรือค่อนข้างรูปหัว
ดอกมีกลิ่นหอมออกเป็นช่อที่ยอดและตามซอกใบห้อยย้อยลงมา
กลีบเลี้ยงเป็นหลอดมีสีเขียวปลายแฉกสามเหลี่ยมสั้นๆ
กลีบดอกรูปขอบขนาน ขนาด 10-20 x
3-6 มม. ดอกเริ่มบาน
สีขาวเปลี่ยนเป็นสีชมพูจนถึงแดงเข้ม ผลทรงรีแคบๆ 5 พู
ยาวประมาณ 2.5 ซม. สีน้ำตาลแดงเป็นมัน
มีถิ่นกำเนิดแถบเอเชียเขตร้อน
ฤดูกาลดอกออกราวเดือนมกราคม ถึง เมษายน
ประโยชน์ :
เมล็ดใช้ถ่ายพยาธิไส้เดือน
แต่มีข้อระวัง ห้ามรับประทานมากเพราะเป็นอันตราย
|
