เพกา
ชื่อวิทยาศาสตร์
:
Oroxylum indicum
(L.) Kurz Miers
วงศ์ :
Bignoniaceae
ชื่อสามัญ
: -
ชื่ออื่น :
กาโด้โด้ง (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี); ดอก๊ะ, ด๊อกก๊ะ,
ดุแก (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); เบโก (มลายู-นราธิวาส);
เพกา (ภาคกลาง); มะลิดไม้, มะลิ้นไม้, ลิดไม้
(ภาคเหนือ); ลิ้นฟ้า (เลย); หมากลิ้นก้าง, หมากลิ้นซ้าง
(เงี้ยว-ภาคเหนือ)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
ไม้ยืนต้น
สูง 3-12 เมตรแตกกิ่งก้านน้อย ใบประกอบแบบขนนกสามชั้น
ขนาดใหญ่ เรียงตรงข้ามรวมกันอยู่บริเวณปลายกิ่ง
ใบย่อยรูปไข่หรือรูปไข่แกมวงรี กว้าง 4-8 ซม. ยาว 6-12
ซม. ดอกช่อ ออกที่ปลายยอดก้านช่อดอกยาว
ดอกย่อยขนาดใหญ่กลีบดอกสีนวลแกมเขียว
โคนกลีบเป็นหลอดสีม่วงแดง หนาย่น บานกลางคืน ผลเป็นฝัก
รูปดาบ เมื่อแก่จะแตก ภายในเมล็ดแบน สีขาว
มีปีกบางโปร่งแสง
ประโยชน์ :
ทางสมุนไพร
ตำรายาไทยใช้รากเป็นยาบำรุงธาตุ แก้ท้องร่วง
เมล็ดเป็นยาระบาย ยาจีนใช้เมล็ดเป็นยาแก้ไอขับเสมหะ
|