บาย

บายศรีเป็นของสูงเป็นสิ่งที่มีค่าของคนไทย ตั้งแต่โบราณมาจนถึงปัจจุบันนับตั้งแต่เกิดจะจัด 
พิธีสังเวยและทำขวัญในวาระต่างๆ ซึ่งจะต้อง มีบายศรีเป็นสิ่งสำคัญในพิธีนั้นๆ ซึ่งเป็นศาสนพิธีของพราหมณ์ 
คำว่า บาย ภาษาเขมร แปลว่า ข้าวสุก 
บาย ภาษาถิ่นอีสาน แปลว่า จับต้อง สัมผัส 
ศรี เป็นคำมาจากภาษาสันสกฤตตรงกับ ภาษาบาลี ว่า สิริ แปลว่า มิ่งขวัญ 

คำว่า “ บายศรี ” แปลว่า ข้าวขวัญ หรือ สิ่งที่ น่าสัมผัสกับความดีงาม (ความหมายของชาวอีสาน) 
บายศรี ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน แปลว่า ข้าวอันเป็น สิริ ,ขวัญข้าว หรือภาชนะใส่เครื่องสังเวย
ในพิธีทำขวัญ เนื่องจากการทำพิธีสู่ขวัญ จะมีข้าว ขนม ข้าวต้ม เป็นเครื่องประกอบอันสำคัญ พาขวัญหรือขัน